bedrijfsnieuws over Polyurethaan versus rubberen distributieriemen: materialen en toepassingen vergeleken

In industriële krachtoverbrengingssystemen spelen tandriemen een cruciale rol. Ingenieurs en inkoop specialisten staan vaak voor de keuze tussen polyurethaan (PU) en rubberen tandriemen, die elk duidelijke voordelen bieden voor verschillende toepassingen. Dit artikel biedt een gedetailleerde vergelijking van deze twee riemtypen, waarbij hun materiaaleigenschappen, fysieke kenmerken, temperatuurbestendigheid en geschikte toepassingen worden onderzocht.

Polyurethaan tandriemen hebben een hoogwaardige polymeerkern die uitzonderlijke slijtvastheid, chemische corrosiebestendigheid en hoge sterkte levert. Deze riemen bevatten doorgaans versterkte trekkoorden om de draagkracht te vergroten:

• Gegalvaniseerde stalen koorden: Zinkcoating biedt roestbescherming voor vochtige of mild corrosieve omgevingen.
• Roestvrijstalen koorden: Superieure corrosiebestendigheid maakt deze geschikt voor voedselverwerking en farmaceutische toepassingen.
• Kevlar koorden: Deze aramidevezelkoorden bieden een hogere treksterkte dan staal bij een lager gewicht.

Rubberen riemen gebruiken voornamelijk chloorpreen (CR) of nitril (NBR) rubberverbindingen, die superieure flexibiliteit, trillingsdemping en vermoeiingsweerstand bieden. Hun versterking verschilt van polyurethaan riemen:

• Glasvezelkoorden: Bieden dimensionale stabiliteit en voorkomen riemverlenging tijdens het gebruik.
• Met nylon beklede tanden: De tandoppervlakken zijn vaak voorzien van nylon elastomeerweefsel om ruis te verminderen en de slijtvastheid te verbeteren.

Gemeten op de Shore A-schaal, registreren polyurethaan riemen doorgaans een hardheid van 92A, vergeleken met 80A voor rubber. Dit fundamentele verschil beïnvloedt de prestaties:

• Polyurethaan: Hogere hardheid zorgt voor een betere vormbehoud, verbeterde transmissienauwkeurigheid en een langere levensduur in schurende omstandigheden.
• Rubber: Lagere hardheid zorgt voor een betere schokabsorptie en ruisonderdrukking, waardoor het ideaal is voor toepassingen met variabele belastingen of trillingsproblemen.

De bedrijfstemperatuurbereiken hebben een aanzienlijke invloed op de riemselectie:

• Polyurethaan: Standaard bedrijfstemperatuurbereik van -10°C tot +60°C, met kortstondige blootstelling tot +80°C mogelijk.
• Rubber: Breder operationeel bereik van -35°C tot +80°C, bestand tegen +115°C gedurende korte tijd.

De superieure slijtvastheid en minimale deeltjesgeneratie van polyurethaan maken het de voorkeur voor voedselverwerking, medische apparaten en precisie-instrumenten waar contaminatie onacceptabel is.

Polyurethaan vertoont een betere weerstand tegen oliën, zuren en logen, terwijl rubber speciale formuleringen vereist voor chemische blootstelling.

De natuurlijke elasticiteit van rubber zorgt voor een betere schokabsorptie voor toepassingen zoals automotoren of landbouwmachines met intermitterende belasting.

• Timing systemen voor automotoren
• Landbouwapparatuur
• Algemene industriële machines
• Druk- en verpakkingssystemen

• Voedselverwerkingsapparatuur
• Medische apparaten
• Geautomatiseerde productiesystemen
• Textielmachines
• Productielijnen voor glas en keramiek

Evalueer de volgende factoren bij het specificeren van tandriemen:

• Omgevingsomstandigheden (temperatuur, vochtigheid, chemische blootstelling)
• Belastingkenmerken (constant, intermitterend of schokbelastingen)
• Precisie-eisen
• Operationeel snelheidsbereik
• Geluidsbeperkingen
• Onderhoudstoegankelijkheid

De keuze tussen polyurethaan en rubberen tandriemen hangt uiteindelijk af van de specifieke operationele vereisten en omgevingsomstandigheden. Inzicht in deze materiaaleigenschappen maakt een optimale riemselectie mogelijk voor betrouwbare prestaties en een langere levensduur in industriële toepassingen.